Dan primirja u Prvom svetskom ratu

Na Dan primirja u Srbiji ne obeležava se samo potpisivanje primirja 1918. godine, već se i sa dubokim poštovanjem sećamo ogromnih žrtava koje je srpski narod podneo tokom Prvog svetskog rata. Sa gotovo trećinom izgubljenog stanovništva, Srbija ostaje zemlja koja je pretrpela najveće gubitke po glavi stanovnika u tom sukobu. 

Centralni motiv obeležavanja ovog dana čini stilizovana traka Spomenice za vernost otadžbini iz 1915. godine, u narodu poznatije kao Albanska spomenica, što je državno vojno i civilno odlikovanje koje su dobili svi pripadnici srpske vojske koji su se povlačili preko Albanije u zimu 1915/1916. godine. U prepoznatljivim zelenim i crnim bojama, traka se ritmično proteže duž ivica prostora, simbolizujući žrtvu, istrajnost i put stradanja srpske vojske.

Unutar kompozicije dominira cvet Natalijine ramonde, snažan vizuelni i istorijski simbol vaskrsa i otpora. Ova biljka, koja i nakon potpunog sušenja oživljava u dodiru sa vodom, predstavlja metaforu obnove Srbije i nepokornosti njenih ratnika. 

Ovaj simbol spaja prošlost i sadašnjost, ličnu i kolektivnu memoriju, tradiciju i savremenost, podsećajući nas da su hrabrost, sloboda i istrajnost trajne vrednosti koje ujedinjuju narod i čuvaju duh Srbije kroz vreme.